วิวาทะกรณี “กรรมาธิการ” คือรูปธรรมแห่ง “เด็ดดอกไม้” สะเทือนถึง “ดวงดาว” ชัดเจน

หากไม่มีการแต่งตั้ง “คนนอก” เข้าเป็นคณะกรรมาธิการ “วิสามัญ” ในสภาผู้แทนราษฎรก็คงไม่เกิด “ปฏิกิริยา” ขึ้นอย่างแข็งกร้าวใน “สภากรุงเทพมหานคร”

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตัวอย่างจากกรณี นายวีระ ธีระภัทรานนท์ คนเสียงดัง

ที่ไม่ควรมองข้ามอย่างเด็ดขาด “ปฏิกิริยา” อันกลายเป็น “วิวาทะ” ร้อนแรงในทางการเมืองก็มิได้ปรากฏขึ้นในลักษณะ “ทั่วไป” อึกทึกครึกโครม

ตรงกันข้าม เป็นเรื่องระหว่าง “เพื่อไทย” กับ “ก้าวไกล” เท่านั้น

เมื่อทำได้ใน “สภาผู้แทนราษฎร” ก็คิดว่าน่าจะทำได้ใน “สภากรุงเทพมหานคร”

สก.พรรคก้าวไกลเห็นว่าจุดเริ่มนี้น่าจะเป็น “กรรมาธิการ” วิสามัญในการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ 2568

โยนหินถามทางว่าจะเสนอ “คนนอก” เข้าไป 2 คน

เหมือนกับจะได้ไฟเขียวจาก นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ผู้ว่าฯ กทม. เหมือนว่าน้ำเสียงของผู้ใหญ่ในพรรคเพื่อไทยก็มิได้ขัดข้องพร้อมไหลตามน้ำ

แต่ปรากฏ “ไฟแดง” ยกขึ้นจาก สก.พรรคเพื่อไทย

สถานการณ์มิได้จำกัดแต่เพียงในพื้นที่ของกทม.เท่านั้นหากแต่ขยายใหญ่กว้างขึ้น

เมื่อแกนนำระดับ นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร ระดับ นายณัฐพงษ์ เรืองปัญญาวุฒิ เข้าหนุนทางด้านสก.ของพรรค ก้าวไกลอย่างเต็มกำลัง

แรงต้านมิได้มาจากสก.พรรคเพื่อไทย หากแต่เป็น “ด้อมแดง”

ท่าทีก็คือต้องการสงวนโควตาไว้เฉพาะสก.อันถือว่าเป็น “คนใน” หากพรรคก้าวไกลเสนอ “คนนอก” ก็คล้ายกับ ไม่ยอมรับความสามารถของสก.ของตน

แท้จริงแล้วก็ไม่อยากให้ “คนนอก” เข้าไปมี “บทบาท” มากกว่า

จาก 50 สก.เป็นของพรรคเพื่อไทย 25 เป็นของพรรค ก้าวไกลเพียง 11 เท่านั้น

แม้จะทำพันธมิตรกับพรรคไทยสร้างไทยหรือพรรคประชาธิปัตย์โอกาสที่จะชนะพรรคเพื่อไทยมีความเป็นไปได้น้อยมาก อย่าว่าแต่จะในระดับริบหรี่เลย

การต่อสู้นี้มองข้ามช็อตไปถึง “การเลือกตั้ง” ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ที่มา:  นสพ.ข่าวสด ฉบับวันที่ 1 ส.ค. 2567 (กรอบบ่าย)